Morgenrood verscheen in 1881 en is wederom, na ‘Menselijk al te menselijk’ gevuld met honderden aforismen. Hieronder kunt u er 27 lezen. De herkomst van de titel wil ik niet onvermeld laten; Het komt van een versregel van een oude Indische hymne dat als volgt gaat: 'Er is zoveel morgenrood dat nog nooit geschenen heeft.' Begrijpelijk waarom hij deze tekst zo aansprekend vond. Voor Nietzsche was het morgen rood ook een teken van de naderende helderheid die hij in zijn persoonlijke leven verwachte naar andermaal een zware tijd te hebben gehad. Meer wegen worden er in dit boek open gelegd om de mens daaronder te laten schijnen in zijn aardse bestaan.


485 Verre perspectieven

A: Maar vanwaar deze eenzaamheid? -B: Ik ben op niemand kwaad. Maar alléén schijn ik mijn vrienden duidelijker en mooier te zien dan in hun bijzijn; en toen ik de muziek het meest liefhad en aanvoelde, leefde ik ver van haar. Het schijnt dat ik de verre per­spectieven nodig heb om de dingen van hun beste kant te zien.

Geen opmerkingen: